fascinaties

Deze brug bij de Rai in de Diepenbrockstraat is een aaneenschakeling van stedenbouwkundige elementen, als een kralensnoer. Er is een beschermde zitplek met uitzicht, een trap naar beneden, een brugleuning in stappen met verticale accenten, en aan de kant van de RAI loopt het dan door in een lage muur. Dat is verwevenheid, in drie richtingen loopt de balustrade verder de stad in.

Een brugleuning als een kralensnoer

Verbindend, maar ook afstand scheppend

Prachtig hoe je een brug niet alleen kunt gebruiken als verbindend element, maar juist ook om even los te komen van anderen, even afstand te nemen om te bellen. Midden in de stad op een plek zonder mensen direct om je heen.

Het tegenovergestelde van dubbel ruimtegebruik

Deze nooduitgang van de metro op het Cornelis Troostplein moet altijd vrij worden gehouden. Hier zal zolang als de metro bestaat niets gebeuren, niemand zal er staan of zitten, geen boom of plant zal er groeien. Het is bijna te hopen dat die nooduitgang ooit een keer tot leven komt, zodat het niet helemaal voor niets geweest is, deze afbakening rond een stuk leegte die ook als zodanig geen kwaliteit heeft meegekregen. 

Deze park-entree lijkt wel een stadspoort

De Desideriusbrug naar het Erasmuspark (ontwerp: Piet Kramer) lijkt wel een stadspoort. Deze afsluitbare brug markeert een overgang alsof je een vestingstad betreedt. Maar eigenlijk verlaat je juist de stad, en komt terecht in een park met een slotgracht, de ringvaart, eromheen. Sterk hoe de gemetselde brug een route wordt met een gearticuleerd hek dat “halt” kijkt te roepen en je dan doorlaat naar het park.

Monumentaal zitten en ook nog een klus klaren

Mooi hoe elegant beton kan zijn als je twee volumes zo in elkaar schuift. Midden op een druk trottoir op het Mercatorplein plakt deze man een band, op een wel gedefinieerde plaats. Dat is wat massa kan doen: op een klapstoeltje zou je je heel verloren voelen zo dicht bij het kruispunt maar massa maakt hier de plek! 

Het lijken wel zitkussens

Deze grote gebogen metselwerk-vlakken hebben iets zachts, ze zijn niet alleen plastisch maar werken als een ronde poef waar je even op wilt zitten. In ieder geval gaan dat soort gedachten door mijn hoofd als ik zo iets zie, ook al zal er niet zo vaak gebruik van worden gemaakt…

Dubbele trottoirband heeft ruimtelijk effect

Deze dubbele trottoirband maakt dit voetpad met fietspad interessant en markeert een hoogteverschil. Maar de band is ook een sterke lijn en geeft zo diepte aan de ruimte.

Je blik wordt naar het einde van de straat getrokken en je komt terecht in een asymmetrisch profiel, spannende vormgeving!